Redukcja CO2 pociąga za sobą wzrost kosztów wytwarzania energii
Prąd i gaz wciąż słabo ogrzewają
29 listopada 2019
PGNiG wyłącznym użytkownikiem nadbrzeżnej stacji LNG w Kłajpedzie
29 listopada 2019
Z czterech scenariuszy niskoemisyjnego sektora energii w Polsce i UE w perspektywie 2050 r., a opublikowanego przez Centrum Analiz Klimatyczno-Energetycznych wynika, że im bardziej będzie rosła redukcja emisji CO2, tym szybciej będą rosły koszty produkcji energii w Polsce.
Autorzy raportu, przy założeniu utrzymania polityki systematycznego zmniejszania emisji CO2 i wzrost udziału OZE do minimum 50 proc. zapotrzebowania na energię elektryczną do 2050 roku, przeanalizowali 4 scenariusze niskoemisyjnego sektora energii elektrycznej i ciepła sieciowego UE.
4 scenariusze
- REF – Reference – redukcja emisji ok. 60 proc. w 2050 r. względem 2015 roku jest osiągana na skutek zadeklarowanych wycofań poszczególnych krajów z użycia węgla, wzrostu udziału OZE oraz pod presją założonych cen uprawnień do emisji CO2.
- BAU – Business As Usual – cel 80 proc. redukcji emisji CO2 w 2050 roku względem 2015. Reszta jak w przypadku scenariusza REF.
- DEEP – Deep Energy Emission Reduction Programme – celem jest 95 proc. redukcji emisji CO2 w 2050 roku względem 2015. Reszta jak w przypadku scenariusza REF.
- DEEPNN – Deep Energy Emission Reduction Programme with No new Nuclear reactors – wszystkie założenia są spójne ze scenariuszem DEEP, za wyjątkiem braku możliwości budowy nowych elektrowni jądrowych.
W przypadku scenariusza REF całkowita redukcja emisji CO2 w sektorze energii w Polsce w latach 2015-2050 osiąga 34 proc., w scenariuszu BAU 78 proc., w scenariuszu DEEP 96 proc., a w scenariuszu DEEPNN 97 proc.
Autorzy raportu zauważają jednak, że jeśli chodzi o Polskę to „znaczący wzrost, średnich kosztów wytwarzania w Polsce, występuje we wszystkich scenariuszach”. I tak o ponad 40 proc. w scenariuszu REF, a we wszystkich scenariuszach z wymuszoną redukcją „wzrost średniego kosztu wytwarzania w stosunku do kosztu z roku bazowego jest jeszcze wyższy”.
„Nakłady inwestycyjne na nowe moce wytwórcze są znacząco wyższe dla scenariuszy wymuszonych redukcji emisji. W przypadku scenariusza DEEP nakłady inwestycyjne są o prawie 35 proc. wyższe niż w scenariuszu referencyjnym. Nieco niższy jest przyrost nakładów w scenariuszu DEEPNN (ok. 17 proc. wyższe niż w scen. REF), gdyż scenariusz ten nie przewiduje inwestycji w kapitałochłonne źródła jądrowe” – piszą autorzy raportu.
Podobnie jest ze średnimi kosztami wytwarzania energii. Najszybciej rosną przy założeniu głębokiej redukcji emisji CO2.
„W perspektywie 2050 r., w porównaniu do scenariusza REF, koszty wytwarzania w scenariuszu DEEP będą o blisko 25 proc. wyższe, natomiast w scenariuszu DEEPNN o ponad 40 proc. wyższe” – czytamy w analizie.
„Scenariusze głębokich redukcji prowadzą do bardzo wysokich kosztów redukcji emisji CO2. Wykorzystanie węgla w energetyce staje się nieopłacalne już w scenariuszu BAU a w scenariuszach DEEP i DEEPNN, pod koniec analizowanego okresu, nawet źródła gazowe przestają być opcją uzasadnioną ekonomicznie (pomijając ich rolę regulacyjną i rezerwową)” – czytamy w raporcie.
Z raportu wynika, że dla Polski, przy założeniu, że nie będzie możliwości powstania elektrowni jądrowej (scenariusz DEEPNN), dojdzie do dalszego zwiększenia wykorzystania źródeł OZE, w tym morskich farm wiatrowych i biogazu a także bloków gazowo-parowych wyposażonych w CCS. „Zwiększa się również uzależnienie od energii elektrycznej z importu”.
W przypadku pierwszego ze scenariuszy czyli REF, emisje do 2030 r. dla Polski zakładają spadek o nieco ponad 20 proc., a to z racji tego, że „Polska nie deklaruje wycofania jednostek węglowych”.
„Rośnie udział nowych bloków w wytwarzaniu i elektrociepłowni oraz rozwoju źródeł odnawialnych. Do 2050 r. w scenariuszu REF Polska osiąga niecałe 35 proc. redukcji emisji czyli procentowo znacznie mniej niż UE jako całość (blisko 60 proc. redukcji), pomimo założenia rosnących cen uprawnień do emisji do 2050 r. (ok. 35 euro/tCO2 w 2040 r. i 47 euro/tCO2 w 2050 r.)” – piszą autorzy analizy.
W przypadku pozostałych scenariuszy w Polsce następuje bardzo znacząca procentowa redukcja emisji, na poziomie zbliżonym lub nawet nieco przekraczającym średnią unijną.
„Wydaje się to naturalne o tyle, że w Polsce ze względu na duży udział węgla w wytwarzaniu, potencjał redukcji jest znaczny (należy pamiętać, że model MEESA znajduje rozwiązanie optymalne dla całego rynku UE a nie dla poszczególnych krajów). Scenariusze głębokich redukcji prowadzą do bardzo wysokich marginalnych kosztów emisji CO2 co sprawia, że wykorzystanie węgla w energetyce staje się nieopłacalne już w scenariuszu BAU a w scenariuszach DEEP i DEEPNN, pod koniec analizowanego okresu, nawet źródła gazowe przestają być opcją uzasadnioną ekonomicznie (pomijając ich rolę regulacyjną i rezerwową)” – czytamy w opracowaniu.
Jak zaznaczają autorzy, w przypadku wszystkich scenariuszy dochodzi w Polsce do szybkiego zmniejszania udziału węgla brunatnego w latach 2025-2030, co jest związane ze wzrostem cen CO2, rozwojem farm wiatrowych i dostępnością energii z importu. Znacząco rośnie również wykorzystanie fotowoltaiki, a przede wszystkim mikroinstalacji.
rb
