Będą zmiany w ustawie o termomodernizacji budynków
Niewielkie wahania cen uprawnień do emisji CO2
29 stycznia 2020
Anwim będzie sprowadzać paliwo do Polski
29 stycznia 2020
Resort rozwoju proponuje utworzenie Centralnej Ewidencji Emisyjności Budynków (CEEB) oraz uruchomienie systemu informatycznego do jej obsługi. Celem powstania takiej ewidencji ma być gromadzenie danych w systemie na temat źródeł emisji „w sektorze komunalno – bytowym, które zostaną pozyskane w efekcie ogólnopolskiej powszechnej inwentaryzacji, w sposób umożliwiający ich geolokalizację z dokładnością do każdego budynku mieszkalnego w Polsce” – wynika z projektu nowelizacji ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska.
„Propozycje zawarte w niniejszej regulacji, obejmują więc uruchomienie systemu informatycznego, służącego do obsługi CEEB i świadczenia e-usług dla obywateli, jako systemu inwentaryzacyjnego wspomagającego polityki i programy ograniczenia niskiej emisji oraz dostosowanie do bieżących uwarunkowań zasad uczestnictwa i realizacji w Programie Stop Smog” – czytamy w uzasadnieniu.
Dane, zawarte we wspomnianym systemie informatycznym mają zostać pozyskane pozyskane „w efekcie ogólnopolskiej powszechnej inwentaryzacji, w sposób umożliwiający ich geolokalizację z dokładnością do każdego budynku mieszkalnego w Polsce”
„System ten będzie również umożliwiał zbieranie danych dotyczących stanu energetycznego budynków, informacji o wszelkich formach pomocy publicznej (dotacje, preferencyjne kredyty) przyznanych na termomodernizację bądź wymianę kotłów w budynkach, jak również o formach pomocy społecznej lub innych wsparciach ze środków publicznych udzielanych mieszkańcom tych budynków mieszkalnych” – napisano w uzasadnieniu.
Resort rozwoju wskazuje na to, że środki publiczne, przeznaczane na cele obniżania emisyjności, są udzielane przez różne podmioty i w ramach różnych programów pomocowych, np. Czyste Powietrze, Program Infrastruktura i Środowisko, Regionalne Programy Operacyjne. Są one przekazywane przez m. in. przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW), 16 wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, jednostki samorządu terytorialnego, Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK). I każda z tych instytucji niezależnie przeznacza pieniądze na podobne cele np. termomodernizację.
„Brak wymiany jakichkolwiek informacji pomiędzy tymi podmiotami sprawia, że istnieje możliwość składania wniosków o dofinansowanie w ramach różnych programów pomocowych, co w efekcie może prowadzić do wielokrotnego dofinansowania tych samych przedsięwzięć, a w konsekwencji może powodować defraudację środków publicznych. Zdarza się bowiem, że dofinansowanie ze środków publicznych na wymianę np. okien, ma miejsce w ramach różnych programów świadczonych przez różne instytucje, które nie posiadają żadnego narzędzia do weryfikacji udzielanych dofinansowań” – czytamy w uzasadnieniu.
Właśnie jednym z powodów wprowadzenia centralnego systemu inwentaryzacji ma być utworzenie CEEB. Pieniądze na jej utworzenie mają wyłożyć „podmioty udzielające wsparcia finansowego ze środków publicznych, w tym przede wszystkim przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, 16 wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, jednostki samorządu terytorialnego i ich związki oraz przez Bank Gospodarstwa Krajowego”.
„Wydatki wynikające z projektowanych przepisów finansowane będą z Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa (POPC) w ramach środków unijnych Europejskich Funduszy Strukturalnych dystrybuowanych przez Centrum Projektów Polska Cyfrowa, z uwzględnieniem wkładu własnego pochodzącego ze środków budżetu Państwa. Okres trwania projektu (budowa systemu informatycznego) planowany jest na lata 2020-2023. Koszt całego projektu szacowany jest na ok. 30.985.923,57 złotych i zostanie sfinansowany z funduszy UE w kwocie ok. 26.223.387,12 zł – finansowanie na poziomie 84,63%. Pozostała część kosztów w kwocie ok. 4.762.536,45 zł zostanie sfinansowana ze środków budżetu Państwa” – czytamy w Ocenach Skutków Regulacji.
Nowelizacja ustawy wprowadza także zmiany do „Programu Stop Smog”, które – jak zapewnia resort rozwoju – mają „przede wszystkim zapewnić zwiększenie jego atrakcyjności dla gmin, co sprawi, że liczba uczestniczących w nim samorządów znacząco się zwiększy”.
Resort rozwoju proponuje m.in.:
- zmniejszenie minimalnej liczby budynków jednorodzinnych umożliwiającej aplikowanie do Programu (z 2% do 1% lub 30 budynków) oraz jednorazowe zniesienie tego limitu, w sytuacji gdy wcześniej gmina zawarła co najmniej jedno porozumienie
- zmniejszenie z 50 na 30% wymaganej redukcji zapotrzebowania na ciepło grzewcze liczonego łącznie dla wszystkich przedsięwzięć niskoemisyjnych realizowanych przez gminę w ramach jednego porozumienia
- wydłużenie z 3 do 4 lat okresu realizacji porozumienia – w przypadku realizacji przez gminę w danym porozumieniu więcej niż 2 proc. budynków jednorodzinnych w gminie
- skrócenie z 10 do 5 lat okresu po zakończeniu porozumienia dla działań/zobowiązań dotyczących: ₋ obowiązku beneficjenta w zakresie zwrotu odpowiedniej części wartości przedsięwzięcia w przypadku sprzedaży budynku, ₋ zobowiązań beneficjenta w zakresie przestrzegania warunków umowy, ₋ przechowywania treści porozumienia przez gminę i ministra, ₋ utrzymania przez gminę efektów przedsięwzięć niskoemisyjnych;
- rozszerzenie zakresu przedsięwzięcia niskoemisyjnego o: ₋ przyłączenie budynku do sieci elektroenergetycznej, ₋ modernizację istniejącego przyłącza ciepłowniczego, gazowego lub elektroenergetycznego, ₋ zapewnienie budynkowi dostępu do energii z instalacji OZE (wraz z likwidacją źródła niespełniającego standardów niskoemisyjnych);
Z szacunków resortu rozwoju wynika, że nowelizacja obejmie ponad 5 mln budynków (w tym przede wszystkim jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz handlowo – usługowych).
