Rusza druga stacja H2 Grupy Orlen w Czechach
Na Shellu taniej o 30 groszy na litrze, ale na paliwach premium
3 lipca 2023
Orlen stanie na podium na austriackim rynku
4 lipca 2023
Orlen Unipetrol uruchomił w Litvinovie, obok stacji Orlen Benzina drugą samoobsługową stację tankowania wodorem dla samochodów osobowych, ciężarowych i autobusów. To już druga taka stacjonarna placówka Grupy Orlen w Czechach, a nowe placówki mają powstawać w Pradze, Brnie i Ostrawie. W Polsce właściciele aut elektrycznych z ogniwami wodorowymi będą mogli tankować H2 w drugiej połowie 2023 r. na stacjach koncernu w Poznaniu i Katowicach.
Zgodnie z obowiązującą strategią Orlen2030, polski koncern multienergetyczny, działający na sześciu rynkach regionie Europie Środkowej chce do 2030 roku otworzyć ponad 100 ogólnodostępnych stacji tankowania wodoru w trzech krajach: w Polsce (57), Czechach (28) i na Słowacji (26). I choć do końca dekady najwięcej ogólnodostępnych stacji napełniania H2 ma powstać na macierzystym rynku w Polsce, to na razie prym wiedzie zależny Orlen Unipetrol, który uruchomił kolejny obiekt w Czechach.
Pierwszą stację napełniania H2 udostępniono w Pradze, stolicy Republiki Czeskiej, przy stacji paliw Orlen Benzina w leżącej na prawym brzegu Wełtawy, w dzielnicy Barrandov (część dzielnicy 5, m.in. słynąca z filmowego Barrandov Studio, działającego od l. 30. XX wieku). Zlokalizowana przy ul. K. Barrandovu 1133/6 ogólnodostępna placówka jest bezobsługowa, i działa non stop (24/7). Kierowcy mogą korzystać z dwóch dyspenserów: o wyższym ciśnieniu 700 barów, przeznaczonym dla samochodów osobowych oraz o ciśnieniu 350 barów do napełniania pojazdów ciężarowych i autobusów. Stacja jest zlokalizowana niedaleko drogi E50.
Druga stacja H2 powstała w Litvinovie, blisko 30-tys. mieście w zachodnich Czechach w prowincji Ústí nad Labem, przy granicy z Niemcami, gdzie Orlen Unipetrol, właściciel sieci 400 stacji Orlen Benzina ma rafinerię, największą w Czechach. Podobnie jak w Pradze, obiekt jest bezobsługowy, działający 24/7, wyposażony dyspensery przeznaczone dla samochodów osobowych (o ciśnieniu 700 barów) oraz do napełniania pojazdów ciężarowych i autobusów (350 barów). Stacja zlokalizowana jest w dzielnicy Záluží, gdzie mieści się zakład Orlen Unipetrol RPA obok stacji Orlen Benzina, przy drodze pierwszej klasy nr. 27, przebiegającej przez zachodnią i północną część Republiki Czeskiej w kierunku północ-południe, będącej częścią europejskiej trasy E53, będącej częścią transeuropejskiej siec transportowej TEN-T.
Zgodnie ze strategią wodorową Grupy Orlen (będącej częścią Orlen2030), do końca dekady w Czechach ma być wybudowanych 28 stacji wodorowych (czyli 4 średniorocznie), na razie cel strategiczny zrealizowany jest w 7%. Według platformy h2stations.org w Czechach działa obecnie pięć stacji napełniania wodorem, i jedna jest w budowie. Orlen Unipetrol jest więc liderem, i ma co najmniej 40% rynku, ale będącego w początkowej fazie. Z kolei na h2.live informuje, że nowe punkty napełniania H2 przy stacjach Orlen Benzina mają powstawać w Pradze, Brnie i Ostrawie.
W Polsce Orlen uruchomił pierwszą stację H2 w 2022 r., w Krakowie przy zajezdni autobusowej MPK Płaszów, ul. Biskupińska 2, ale tylko mobilną (i ukierunkowaną na obsługę pojazdów MPK). Według wcześniejszych zapowiedzi, kierowcy aut osobowych będą mogli zatankować wodór do zbiorników drugiej połowie 2023 r. na stacjach w Poznaniu (trzy punkty napełniania) i Katowicach (2 dyspensery). Kolejne stacjonarne stacje wodorowe Orlen planuje udostępnić w Bielsku-Białej, Gorzowie Wielkopolskim, Wałbrzychu, Krakowie, Pile i Warszawie, i powinny być oddane do użytku do połowy 2025 r.
Zgodnie ze strategią wodorową, Grupa Orlen chce przeznaczyć na inwestycje w ten segment 7,4 mld zł. Łączna zakładana moc elektrolizerów wyniesie ok.1 GW, co w połączeniu z projektami typu waste-to-hydrogen umożliwi produkcję ponad 130 kt odnawialnego wodoru na koniec obecnej dekady. Gaz będzie dostarczany do planowanych 111 stacji H2 Orlenu dzięki wybudowaniu europejskiej sieci hubów wodorowych, zasilanych odnawialnymi źródłami energii oraz innowacyjnych instalacji przetwarzających odpady komunalne – 50% produkowanego wodoru będzie nisko lub zeroemisyjne, z ambicją na około 80% w perspektywie 2030+.
