Polska z trzema terminalami LNG stanie się regionalnym gazowym hubem
Orlen przyśpieszy z budową hubów ładowania dla elektryków
10 lipca 2023
NABE coraz bliżej. MAP składa propozycje zakupu aktywów
15 lipca 2023
Wszystko wskazuje na to, że obok planowanego pływającego terminalu FSRU w Zatoce Gdańskiej o 6,1 mld m3 mocy regazyfikacyjnej, który ma ruszyć na przełomie 2027/2028, wkrótce potem zacumuje drugi nieco mniejszy, przez który do sieci trafi 4,5 mld m3 błękitnego paliwa rocznie. Zainteresowanie gazem importowanym przez Polskę w krajach regionu jest tak duże, że możemy stać się gazowym hubem.
OPG Gaz-System, operator gazociągów przesyłowych planował dotychczas budowę w Zatoce Gdańskiej pływającego terminalu FSRU (ang. Floating Storage Regasification Unit) wraz niezbędną infrastrukturą przesyłową na ląd przystosowanego do odbioru dostarczanego drogą morską skroplonego gazu LNG w wolumenie odpowiadającym 6,1 mld m3 gazu ziemnego rocznie po regazyfikacji. Oddanie inwestycji do użytku zaplanowano na przełomie 2027 i 2028 roku.
W marcu br. państwowy operator, w związku kryzysem energetycznym wywołanym przez Rosję i odcięciem dostaw gazu przez Gazprom, rozpoczął niewiążącą procedurę badania zapotrzebowania na dodatkową zdolność regazyfikacji w planowanej instalacji wśród dużych odbiorców, także w regionie m.in. ze Słowacji oraz z Litwy, Danii, Niemiec, a także Czech i Ukrainy. Okazuje się, że zainteresowanie uczestników rynku pozyskaniem gazu z terminalu FSRU w Zatoce Gdańskiej jest tak znaczące, że Gaz-System uruchomił już oficjalnie procedurę Open Season FSRU 2, w której zainteresowani uczestnicy rynku złożą wiążące, długoterminowe zamówienia na korzystanie z usług regazyfikacji z rozbudowanego pływającego gazoportu, co pozwoli polskiemu operatorowi na podjęcie decyzji o realizacji inwestycji.
Projekt terminalu FSRU 2 zakłada uruchomienie w sąsiedztwie planowanej wcześniej, drugiej nieco mniejszej jednostki (FRSU 1 ma przyjmować gazowce LNG o pojemności ładunkowej do 180 tys. m3), zdolnej do wyładunku LNG, procesowego składowania i regazyfikacji LNG na poziomie 4,5 mld m3 paliwa gazowego rocznie. W sumie więc z Gdańska do sieci trafiałoby 10,6 mld m3 gazu ziemnego. Uwagi do procedury można zgłaszać do 8 sierpnia, na adres: openseason@gaz-system.pl. Można więc założyć, że potrwa ona kwartał, więc ostatecznej decyzji inwestycyjnej można spodziewać się jeszcze w tym roku.
Gaz-System przygotowuje się do budowy gazociągów lądowych wysokiego ciśnienia, które połączą planowany terminal pływający FSRU w Zatoce Gdańskiej z krajowym systemem przesyłowym: Kolnik – Gdańsk (o długości ok. 35 km), Gustorzyn – Wicko, odcinek Gardeja – Kolnik ( ok. 86 km) oraz Gustorzyn – Wicko, odcinek Gustorzyn – Gardeja (ok. 128 km). Zakończenie budowy krótszego północnego odcina planowane jest w 2025 roku, a dwóch kolejnych rok później.
Warto przypomnieć, że Gaz-System kosztem ok. 2 mld zł rozbudowuje Terminal LNG im. Lecha Kaczyńskiego w Świnoujściu, którego moc regazyfikacyjną zwiększy się z 5 mld m3 zaprojektowanych początkowo do 8,3 mld m3. W ub.r. zakończono budowę dwukierunkowego gazociągu morskiego Baltic Pipe, łączącego Polskę i Danię, jedno z najważniejszych przedsięwzięć infrastrukturalnych dla bezpieczeństwa energetycznego Polski, o zdolności przesyłowej 10 mld m3 rocznie (kosztował ponad 1,6 mld euro, z czego 821 mln euro przypadało na duńskiego operatora Energinet, a 784 mln euro – na Gaz-System, minus odpowiednio 21 i 245 mln euro dofinansowania, które obie firmy dostały z Komisji Europejskiej).
Jeśliby więc zsumować posiadane, rozbudowywane i planowane instalacje, to drogą morską będziemy mogli sprowadzić ok. 18,9 mld m3 gazu po regazyfikacji rocznie, a podmorską 10 mld m3, co daje razem blisko 30 mld m3, przy krajowym zapotrzebowaniu do 20 mld m3. A to oznacza, że Polska mogłaby stać się hubem gazowym, o zdolnościach do reeksportu na poziomie co najmniej 10 mld m3.
