To prezes URE decyduje o cofnięciu kary wymierzonej firmie energetycznej

Solaris chce dostarczyć ponad 500 autobusów elektrycznych

5 marca 2020

Prawie 1 600 bocianich gniazd na słupach Taurona

5 marca 2020

Redakcja

Kategorie

Tagi

Sąd Najwyższy rozpoznał na korzyść prezesa Urzędu Regulacji Energetyki sprawę dotyczącą nałożenia kary pieniężnej na dystrybutora energii (operator systemu dystrybucyjnego, OSD). Uznał przy tym, że możliwość odstąpienia od wymierzenia kary jest uznaniową kompetencją przysługującą regulatorowi – poinformował Urząd.

Postępowanie prowadzone przez prezesa URE dotyczyło nagminnych przypadków (w 2013 roku – ok. 1 000) utrudniania zmiany sprzedawcy odbiorcom przyłączonym do sieci tego dystrybutora. Chodziło m.in. o przypadki nieuzasadnionej, negatywnej weryfikacji zgłoszeń umów sprzedaży energii elektrycznej. Zdarzało się, że dystrybutor przerywał bez uzasadnienia proces zmiany sprzedawcy, nie informując o tym firmy obrotu (alternatywnego sprzedawcy energii).

Decyzją z 4 marca 2015 roku, prezes URE nałożył na OSD karę w wysokości 150 tys. zł za naruszenie postanowień „Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej – Bilansowanie Systemu Dystrybucyjnego i Zarządzanie Ograniczeniami Systemowymi”.

OSD wniósł odwołanie od decyzji regulatora do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK). 16 maja 2016 r. Sąd oddalił odwołanie. Spółka wniosła więc apelację. Sąd Apelacyjny w Warszawie 12 lutego 2018 r. częściowo zmienił wyrok SOKiK i decyzję prezesa URE, odstępując od wymierzenia kary pieniężnej.

Sprawa ostatecznie trafiła do Sądu Najwyższego, który uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

„Sąd Najwyższy podzielił stanowisko prezesa URE, które znalazło uznanie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zgodnie z którym to „Prezes URE kształtuje politykę wymiaru kar wobec przedsiębiorstw popełniających wykroczenia administracyjne określone w ustawie Prawo energetyczne”. Sąd Najwyższy zwrócił szczególną uwagę na kwestię zakresu władztwa organu regulacyjnego. W uzasadnieniu wyroku podkreślono, że specyfiką tej władzy (regulacyjnej) jest dyskrecjonalność, przejawiająca się w szeroko zakreślonej swobodzie decyzyjnej w wykładni przepisów zawierających pojęcia nieostre, jak również wyborze adekwatnego do konkretnej sytuacji rozstrzygnięcia, co jest określane mianem uznania regulacyjnego” – czytamy w komunikacie Urzędu.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że silna pozycja przedsiębiorców musi zostać zrównoważona odpowiednią pozycją organu regulacyjnego, aby ten ostatni był w stanie zagwarantować poszanowanie interesu publicznego oraz praw konsumentów.

„Dlatego Sąd Najwyższy podziela stanowisko wyrażone w orzecznictwie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, wedle którego to prezes URE kształtuje politykę wymiaru kar wobec przedsiębiorców popełniających delikty administracyjne określone w ustawie – Prawo energetyczne” – napisano w komunikacie.

Według sądu, nawet w razie ziszczenia się przesłanki małej szkodliwości czynu, prezes URE nie ma obowiązku odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej.