Grupa Orlen będzie magazynowała dwutlenek węgla w Norwegii
RWE przeznaczy 150 mln euro na budowę farm fotowoltaicznych w Polsce
8 grudnia 2023
Grupa Orlen testuje ekologiczne asfalty oczyszczające powietrze
12 grudnia 2023
PGNiG Upstream Norway z Grupy Orlen przejmuje 50% udziałów w koncesji do podmorskiego złoża Polaris na Morzu Barentsa, które będzie wykorzystywane do magazynowania dwutlenku węgla. Transakcja przyczyni się do rozwoju nowej linii biznesowej koncernu: zarządzania przemysłowymi emisjami CO2 odbieranymi od cementowni, hut i zakładów przemysłu chemicznego, zwłaszcza producentów nawozów.
Złoże Polaris, o powierzchni 350 km2, położone w odległości 100 km od wybrzeża Finnmark w północnej Norwegii to jeden z najbardziej zaawansowanych projektów magazynowania dwutlenku węgla (CSS) na norweskim szelfie kontynentalnym. Jego właścicielem (koncesji) od czerwca 2022 r. jest norweska firma Horisont Energi AS, która chciała zatłaczać i magazynować pod dnem morza CO2 z zakładu produkcji błękitnego amoniaku Barents Blue, który zbuduje wspólnie z z hiszpańskim producentem nawozów Fertiberia w Hammerfest na lądzie w pobliżu złoża.
We wrześniu br. Horisont Energii podpisała z PGNiG Upstream Norway z Grupy Orlen, zajmującą się wydobyciem gazu ziemnego na szelfie list intencyjny w sprawie współpracy przy projekcie Polaris. Teraz transakcja, która wymagała zgody norweskiego ministerstwa ropy naftowej i energii, doszła do skutku. Umowa pomiędzy PGNiG Upstream Norway z Grupy Orlen i norweskim partnerem, przewiduje, że PUN obejmie 50% udziałów w koncesji i zyska status operatora. Pozwoli to wykorzystać ponad 15-letnie doświadczenie PUN w eksploatacji złóż węglowodorów na Morzu Barentsa (od 2024 r. będzie ponad 4 mld m3 gazu ziemnego rocznie, więcej niż wynosi wydobycie w Polsce).
– „Rozpoczynamy realizację kolejnego projektu, który umocni Orlen na pozycji regionalnego lidera transformacji energetycznej. Wychwytywanie i magazynowanie CO2, oprócz realizacji naszej polityki klimatycznej, pozwoli nam również zaoferować nowy rodzaj usług związanych z zarządzaniem emisjami CO2. W obliczu wysokich cen uprawnień do emisji CO2, jego magazynowanie będzie kluczowe dla utrzymania konkurencyjności niektórych gałęzi przemysłu w Polsce i innych krajach UE. Już teraz obserwujemy duże zainteresowanie możliwością skorzystania z tego rodzaju usług. Projekt ten wzmocni nasze kompetencje i know-how w zakresie podmorskiego magazynowania CO2, które będziemy mogli wykorzystać również w Polsce” – mówi Daniel Obajtek, prezes Orlen.
Zbiornik Polaris jest obecnie poddawany ocenie i badaniom podpowierzchniowym. Zakończono wstępne badanie na morzu. Pojemność struktur geologicznych koncesji Polaris, przypadająca na udział PGNiG Upstream Norway, jest aktualnie szacowana na ok. 100 milionów ton CO2, co powinno umożliwić prowadzenie działalności magazynowej przez 12-25 lat. Wstępny harmonogram zakłada, że w wypadku ostatecznego potwierdzenia zakładanych możliwości składowania zatłaczanie CO2 mogłoby się rozpocząć na przełomie 2028 i 2029 roku. Z pojemności podmorskiego magazynu będą korzystać Grupa Orlen i Horisont Energii, ale jej część będzie też udostępniona podmiotom zewnętrznym, na czym partnerzy będą zarabiać.
Wychwyt i magazynowanie lub zagospodarowanie CO2 (CSS) to jedno z rozwiązań, dzięki którym Orlen do końca 2030 roku ograniczy o 25% emisje związane z działalnością rafineryjną, petrochemiczną i wydobywczą. Zgodnie z zaktualizowaną strategią Orlen 2030, do końca dekady koncern będzie miał możliwość magazynowania lub zagospodarowania 3 mln ton CO2 rocznie. Potencjał ten zostanie wykorzystany nie tylko do zmniejszenia własnych emisji, ale także świadczenia usług zarządzania dwutlenkiem węgla (ang. carbon management) na rzecz podmiotów zewnętrznych. Korzystać z nich będą przede wszystkim branże, w których ze względów technologicznych nie ma możliwości ograniczenia emisji CO2: cementownie, hutnictwo i przemysł chemiczny, zwłaszcza nawozowy.
Oprócz inwestycji w projekt Polaris, Orlen przygotowuje się do budowy w Polsce terminalu morskiego do przeładunku CO2, które następnie będzie transportowane statkami i magazynowane pod dnem Bałtyku. Inwestycja ma być realizowana w ramach projektu ECO2CEE, który niedawno został wpisany na listę Projektów Wspólnego Zainteresowania Unii Europejskiej. Znajdują się na niej przedsięwzięcia o charakterze regionalnym, mające istotne znaczenie z punktu widzenia realizacji polityki energetycznej i klimatycznej Unii Europejskiej.
