Prezes Gaspolu: LPG jest obecnie realną alternatywą grzewczą dla węgla
Zero zysku, zero transformacji energetycznej
14 listopada 2022
Koreańczycy sprawdzają teren pod budowę elektrowni atomowej
14 listopada 2022
Gaz płynny LPG jest dziś realną alternatywą grzewczą dla węgla, ale nadal odczuwamy trudne do wytłumaczenia preferowanie węgla przez rząd, nie tylko w postaci różnych wysokości dopłat dla tych rodzajów paliw, ocenia Ewa Gawryś-Osińska, prezes Gaspolu.
„Po pierwsze, LPG jest dostępny, czego nie można dziś powiedzieć o węglu, ale także po raz pierwszy od dłuższego czasu jesteśmy dla węgla tańszą alternatywą. Przeciętne gospodarstwo domowe zużywa w ciągu roku 3-5 ton węgla, który kosztuje obecnie nawet 3,5-4 tys. zł za tonę, podczas gdy średni roczny koszt zakupu LPG do celów grzewczych to 7-8 tys. zł” – powiedziała Gawryś-Osińska.
Zastrzegła, że oczywiście przejście na LPG wiąże się też z jednorazową inwestycją w kocioł opalany gazem płynnym i samą instalację ze zbiornikiem, co może stanowić koszt od ok. 10 tys. zł, ale w efekcie uzyskujemy dostęp do paliwa znacznie czystszego od węgla.
„W tym kontekście szczególnie trudno jest zrozumieć preferencje, jakie w oczach rządu nadal ma węgiel. Nasi klienci zrealizowali wiele konwersji z węgla na LPG, przyczyniając się do zmniejszenia emisji smogu, a dziś 'w nagrodę’ otrzymują jedynie 500 zł dopłaty do LPG, zamiast 3 tys. zł, na które mogą liczyć ci, którzy tej konwersji nie dokonali” – dodała prezes.
W jej ocenie, jest to trudne do wytłumaczenia, nawet jeśli w uzasadnieniu rządu punktem odniesienia jest poziom wzrostu kosztów w ostatnim czasie. Tym bardziej, że to nie jedyny przykład preferowania węgla.
„Mamy ostatnio często do czynienia z sytuacjami, że zatrzymywany jest pociąg z cysternami LPG, bo konieczne jest przepuszczenie pociągu transportującego węgiel” – powiedziała.
Jej zdaniem, efekt jest taki, że w branży widać spowolnienie przyrostu nowych instalacji przydomowych na LPG.
„Z jednej strony, wynika to z mniejszej liczby nowych inwestycji w budowę i modernizację domów, wywołanej wzrostem stóp procentowych i dużym spadkiem liczby udzielanych kredytów hipotecznych, a z drugiej ze wstrzymywania decyzji o konwersji z węgla na LPG. Widzimy natomiast większe zapotrzebowanie ze strony przemysłu. Mamy dużo zapytań, czasami od bardzo dużych firm. Mamy też świadomość, że kiedy sytuacja na rynku wróci do normy, gaz ziemny może ponownie być dla takich firm korzystniejszą opcją” – podsumowała Gawryś-Osińska.
Jak dodała, wprowadzenie całkowitego zakazu importu gazu płynnego z Rosji, czy to na poziomie krajowym, czy unijnym, skutkowałoby wzrostem ceny tego paliwa dla tych firm, które dzisiaj ciągle gaz z Rosji importują. Wiąże się to z koniecznością przekierowania zakupów na zachód, przeorganizowania logistyki itd. Gaspol dziś nie importuje gazu z Rosji, więc dla spółki sytuacja nie ulegnie zmianie i ten aspekt nie wpłynie na jej decyzje cenowe.
„Trudno ocenić, czy embargo na LPG z Rosji zostanie wprowadzone, ale my jesteśmy na to gotowi, bo już dziś nie importujemy surowca z Rosji i uważam, że to powinno nastąpić, w celu wywarcia nacisku na Rosję. Mamy w Polsce wystarczające możliwości przeładunkowe, żeby sobie poradzić z tym wyzwaniem, w postaci trzech terminali morskich i szeregu kolejowych. Wąskim gardłem jest logistyka, szczególnie kolejowa na wyjeździe z terminali. Musiałoby być wsparcie ze strony rządu w celu upłynnienia tego ruchu, a na pewno transport LPG musiałby być traktowany na równi z węglem” – powiedziała Gawryś-Osińska.
W jej ocenie, w interesie polskiego rynku jest, aby w dłuższym okresie uniezależnić się od dostaw z kierunku wschodniego, nawet niezależnie od wojny z Ukrainą.
„Pierwsze sygnały dotyczące nieprzewidywalności dostawców rosyjskich miały miejsce już kilka lat temu, kiedy rosyjscy dostawcy znacząco zmniejszyli dostawy, stwierdzając, że większość produktu będą zużywali na własne potrzeby. Niewielu odbiorców w Polsce zaczęło wówczas poważnie myśleć o dywersyfikacji” – dodała szefowa Gaspolu.
Jak wynika z analiz spółki, czynniki szokowe zaburzają ceny krótkoterminowo, a po jakimś czasie sytuacja zwykle wraca do normy.
„Kosztem, który powstałby w wyniku embarga, byłby dodatkowy koszt transportu kolejowego, bo dziś logistyka oparta jest przede wszystkim o terminale zlokalizowane wzdłuż granicy wschodniej, co oznacza, że musiałaby ona zostać całkowicie przeorganizowana. Szacujemy, że mogłoby się to przełożyć na cenę u tych dostawców, którzy dzisiaj ciągle importują gaz z Federacji Rosyjskiej. Jakiego rzędu są to koszty, trudno oszacować precyzyjnie, ale może to być od kilku do kilkunastu procent, choć nie wiadomo, czy całość tego wzrostu przypadłaby na odbiorców końcowych, czy też część wzięliby na siebie dostawcy” – podsumowała Gawryś-Osińska.
(ISBnews)
